سالاد روح

وقتی توخلوت خودم میشینم وفکر میکنم میبینم چقدر از زمانهای عمرم راصرف آدمها ویا چیزهایی کردم که هیچ ارزشی نداشتن وخوب برام جاافتاد حرف خدای مهربون در سوره ی عصر که میفرمایند همه ی شماانسانها درحال ضرر و زیان کردن هستید.

حالا میفهمم که چراپیامبر وامامان بیشتر وقتشون یادرحال نماز(ارتباط باخدا)بوده ویادرحال انجام خدمتی به دیگران.

دلسوز ترازخدابرای ما کیه؟دلسوزترازامام زمان نسبت به ما کیه؟ ومااینقدر غافل...وااااااای به من

ازحالا میخوام تمام وقتمو صرف اونهایی کنم که اگه بمیرم برام تب کنن برای خدا برای امام عصر برای پدر ومادرم ودوستهای خوب وباوفام و....کسایی که خدمت بهشون ضامن زندگی خوب دنیا وآخرته.همونهایی که خیلی وقتهاازشون غافلیم ولی اونهاهمه ی فکروذهنشون متوجه ماست وخیرخواه ترین هستند نسبت بهمون.